De Fuel Quality Directive en de Renewable Energy Directive verplichten om aan de Nederlandse markt een groeiend aandeel groene brandstoffen te verkopen. Probleem is dat door bijmenging van hernieuwbare brandstoffen het niet meer duidelijk is wat de exacte CO2-emissiewaarde is geworden. Dit staat op gespannen voet met de verplichting voor (transport)bedrijven om over een correcte en transparante CO2-emissie te rapporten.
Ondernemersorganisatie voor de transport- en logistieksector in Nederland en Europa (TLN) pleit dan ook in een reactie op het Klimaatplan 2025-2035 voor gecertificeerde CO2-emissiewaarde van brandstoffen.
Ook worden er kanttekeningen geplaatst bij de haalbaarheid van de zero emissiezones. Dit zou namelijk betekenen dat er in 2030 ten minste 12.000 elektrische vrachtauto’s nodig zijn voor het bedienen van deze zero emissiezones, waarvan het leeuwendeel (11.000) nog aangeschaft moet worden. Een grote uitdaging gezien de drievoudige aanschafkosten, de beperktere inzetbaarheid op grond van de actieradius en de wachttijd voor het opladen van de e-trucks.
