Discussies over investeringen in decarbonisatie komen regelmatig terug in de boardrooms. Loont het wel, en kunnen we deze niet uitstellen?
Casper Burgering, senior econoom Sustainability bij ABN AMRO, heeft alles op een rijtje gezet en concludeert dat alle lichten op groen staan om op korte termijn de investeringsplannen daadwerkelijk om te zetten in concrete acties.
Zo heeft het Planbureau voor de Leefomgeving cijfers gepubliceerd over de gemiddelde investeringen en onderhoudskosten. Hieruit blijkt dat op korte termijn investeren in decarbonisatie financieel aantrekkelijker is dan op lange termijn. Zo zijn de investeringskosten lager en liggen ook de onderhoudskosten iets lager, waardoor de winstgevendheid positief wordt beïnvloed.
De verwachting is dat in de periode 2030-2039 de gemiddelde investeringen en onderhoudskosten weer zullen toenemen. Desondanks blijft het ook dan aantrekkelijk om te investeren in decarbonisatie. Niet alleen zal de technologie verbeteren en efficiënter worden, maar de verwachting is ook dat de levensduur van deze technologieën zal toenemen.
Met de uitbreiding van het EU-emissiehandelssysteem met ETS-II in 2027 krijgen vrijwel alle bedrijven in de Nederlandse economie een sterke impuls om te investeren in decarbonisatie. ETS-II kent, net zoals ETS-I, een ‘cap-and-trade’-systeem. Het verschil is echter dat ETS-II betrekking heeft op de upstream-emissies. Het zijn daarmee de brandstofleveranciers die hun uitstoot moeten monitoren en rapporteren, en niet de eindverbruikers zoals huishoudens of autogebruikers. De verwachting is dat meer bedrijven zullen inzien dat het hierdoor loont om te investeren in decarbonisatie.
Uit extern onderzoek blijkt dat bedrijven die actief investeren in koolstofarme technologieën doorgaans een hogere operationele marge hebben dan bedrijven die dat niet doen. Zo blijkt uit een onderzoek van de Verenigde Naties, uitgevoerd onder bedrijven in de periode 2013-2019, dat organisaties met consistent hoge duurzaamheidsprestaties, ongeveer 4,5 tot 5 keer hogere operationele marges hadden dan bedrijven met lage duurzaamheidsprestaties. Ook een onderzoek van de Universiteit van Groningen (Swarnodeep Homroy, november 2022) bevestigt dit beeld. Bedrijven met een lage uitstoot genereren een hogere omzetgroei, zijn mede door loyalere klanten beter bestand tegen negatieve schokken in de sector, hebben lagere bedrijfskosten en ook lagere kapitaalkosten (minder risico).
Ten slotte heeft de infrastructuur invloed op de timing.
De huidige problemen rondom netcongestie zorgen er ook voor dat de prijs van koolstofarme technologieën (met name de technologieën die gepaard gaan met elektrificatie) relatief laag blijft, want de vraag blijft immers achter. Echter, zodra het probleem van netcongestie afneemt, zal ook de vraag naar koolstofarme technologieën toenemen en daarmee de prijs ervan. De lokale/regionale ontwikkelingen rondom netcongestie bepalen dus mede het juiste moment om te investeren in koolstofarme technologieën die gerelateerd zijn aan elektrificatie.
